یک ددر کامل

امروز صبح در ادامه قرار تلفنی شبانه باتفاق دو مادر همسر (دو قینانا !!) بطرف جلفا راه افتادیم ... یک نیمچه خریدی ما داشتیم و یک نیمچه دلتنگی آنها ، این روزها هوا باندازه ی کافی همه را دلتنگ و بی حوصله کرده است !!

 

ساعت 9 راه افتادیم و طبق برنامه ، حوالی ساعت 11/30 در جلفا بودیم ، برعکس انتظاری که داشتم جاده خلوت بود !! دو سه ساعتی مشغول دید زدن و خرید بودیم ، در برخی از این هایپرمارکت ها که از شیر مرغ تا جان آدمیزاد پیدا می شود ، یک قیمت هایی دیده می شود باور نکردنی ، آنقدر که آدم شک می کند بخرد یا نخرد !! مثلا کفش رپارچه ای زنانه گذاشته بود از قرار جفتی 9500 ، اگر یکبار مصرف هم بودبرای این قیمت خیلی خیلی خوب بود !! یا مثلا یک جفت کفش آدیداس دیدم که از دور با آدم حرف می زد و صدا می کرد ، از نزدیک هم خوب بود ، همان ظاهرش از سر قیمتی که زده بود زیادی بود ، کیفیت و دوام کفش بماند (!) یعنی یک جفت از آن می خریدی و بگذاری توی جاکفشی ، از گذاشتن گل در راه پله  تاثیر بیشتری در دلگشایی و روحیه سکنه می گذاشت !!! خانم ها هم که فروشگاه را وجب به وجب اسکن می کردند ... در یکی از فروشگاههای درن دشت (!) در گوشه ی سالن ، یک در نیمه باز بود که معلوم نبود پشت اش به کجاست ، مردم به آنجا هم رحم نمی کردند و با کنجکاوی انجا را هم دید می زدند تا شاید چیزی پیدا بکنند !!

 

ناهار را در جلفا خوردیم ، دستی دستی برای خودمان یک پاتوق ناهار دست و پا کرده ایم و غذاهایش هم بد نیست و ...

 

بعد از ناهار و در حالیکه هوا واقعا گرم بود !! مسیر بازگشت را تا سه راهی خوی - گلفرج آمده و به آنطرف پیچیدیم ... یک جاده که در بهار طراوات خاصی با لاله های بیشمارش دارد و در تابستان فقط باید رفت تا تمام بشود ... " اکوموزه گلفرج " تابلویی است که بدون شک همه ی مسافران جلفا را تحریک می کند تا ببینند و بدانند که کجاست !؟!؟ ما هم رفتیم تا آنجا ،البته مقبره " جرجیس نبی " هم در انجا قرار دارد !!!

 

روستای "ویران باغ " در کنار " کلید داغ " ، جایی بود که اکوموزه گلفرج در آنجا بود ... یک ساختمان با محوطه ای نیمه کاره که مقداری از اسناد مربوط به منطقه و اشیاء قدیمی منطقه در آنجا بمعرض دید گذاشته شده بود و چند گونه ی تاکسیدرمی شده از خرس و گرگ و بزکوهی و ... شاید برخی از بازدید کننده ها فکر می کردند که این اشیا مربوط به دوران باستان بوده باشد در حالیکه شاید در پنجاه سال قبل با همین وسایل در ایم منطقه ی متروک و بدون تردد بعنوان تنها ابزار زندگی مردم بودند ...

مقبره جرجیس پیامبر ، حدود 13 کیلومتر با روستا فاصله داشت و رفتن به آنجا ماشین شاسی بلند و محکم طلب می کرد ، دوستداشتم بروم و ببینم ، برای یک برنامه در زمان دیگری موکول کرده و بعد از تماشای موزه و خوردن چایی در کنار منقلی که انواعی از کتری ها در روی آن می جوشیدند، به جلفا برگشتیم و دوباره کمی بازارگردی و خرید کردیم ...

 

 

ادامه مسیر بازگشت مان را از داخل شهر مرند ادامه دادیم و کمی در داخل شهر دور زدیم ، بمعنی واقعی کلمه ، جمعه بود !! مرند از جمله شهرهای سرسبز و وزیرپرور ایران می باشد و با اینکه از ساختار روستایی خود فاصله ی چندانی ندارد ، چند وزیر به کابینه های مختلف داده است که نمونه ی آن عیسی کلانتری بود که چند دوره وزیر کشاورزی بود و شافعی و مرندی و ... !!!

 

یک شسعار در چند جای شهر چشم مرا آزار داد : " مرند ، قیم نمی خواهد !! " ولی چیزی که من از ساختار شهر و وضعیت کوچه و بازار می دیدم ، حکایت از آن داشت که نه تنها قیم های مختلف داخلی که برای سرو سامان دادن به وضعیت یک کلونی بزرگ بنام مرند (!) نیاز به کمک های بین المللی هم می باشد !! اینکه کسانی باشند و چند ریال پول جیب شان باشد و فکر بکنند بی نیاز هستند (!) بیشتر از یک توهم نیست ... شهر مرند برای اینکه همپایه ی یک روستای هلندی بشود ، حداقل نیم قرن زمان لازم دارد !!!