غافلگیری ...

از ابتدای روز آسمان شهر گرد و برفی بود ، نه می بارید و نه قطع می کرد و همین باعث شده بود تا هوا در همان صفر درجه بماند ... مردم کوچه بازار بعد از چند روز هوای بهاری به لباس های دی ماه کوچ کرده بودند ...

 

دمدمای غروب بود که وارد محوطه ی لاله پارک شدیم ... ضلع شمالی اش تاریک بود و ضلع جنوبی اش به کمک آخرین پرتوهای غروبگاهی و نورپردازی ملایم ساختمان ، روشن تر بود.

از ماشین که پیاده شدیم ، هوا طعم سوز سرمای زمستان می داد ، مسافرهای سایر ماشین ها هم بعذ ازپیاده شدن بطرف ساختمان می دویدند ؛ اغلب مشتری های لاله پارک ( بدلیل کلاس بالایشان ) در چله زمستان هم که باشند با لباس های لب دریای ممالک فرنگ به اینجا می آیند ، لاله پارک است دیگر !!

 

میان بدو بدوی مردم من ایستادم تا از قامت برافراشته ی هتل کایا یک عکس موبایلی از نوع کله معلق بگیرم ، دوربین گوشی را در حالت سلفی گذاشته و زیر سوژه می گیرم ، خوبیش این است که نیاز نیست خودم دولا شده و یا درازکش بشوم !!

 

 

در داخل ساختمان ، افراد خدماتی داشتند گلدان های بزرگ محوطه را به داخل ساختمان انتقال می دادند ، هوا همه را غافلگیر کرده بود ...