ذهن های ویروسی !!

ذهن انسان را می شود به یک فضای بسته تشبیه کرد ؛ بزرگ و کوچکی اش مهم نیست (!) شما فکر کنید باندازه ی فضای کارگاهی باشد که در انجا کار می کنید و یا شهری که در آن زندگی می کنید !!

 

فضای ذهن مطمئنا بزرگتر از محدوده ی فعالیت مغز هر انسان است ؛ تفکرات شما تا هر کجا که می تواند پرواز بکند ، فضای ذهن شما تا آنجاست !!

اگر هزار سال پیش در یک جامعه ی بزرگ که شاید باندازه ی یک شهر درجه دو امروزی باشد (!) شما از آلودگی در حد کاهش دید تا فاصله ی 50 متر حرف می زدید ، لابد به شما می خندیدند !! ولی این روزها اگر این خبر فاصله ی دید ( از نوع مفیدش ) به 25 متر هم رسید ، کسانی که در شهرهای بزرگ زندگی می کنند بدون اینکه بخندند ، قبول می کنند !!

 

ذهن انسان های متوسط الفکر (!) در هر حد و اندازه ای باشد ، مطمئنا از فضای شهرهای بزرگ امروزی بزرگتر نخواهد بود و برای همین می توان آلودگی در فضای ذهن را هم براحتی قبول کردن آلودگی فضای شهرها و مناطق لمس کرد !!

 

در میان انواعی از صفات خوب و بد ، یکی دو مورد هست که نقش بسیار کلیدی در رفتار انسان ها دارند ؛ فرقی نمی کند از منظر اخلاق دینی به آنها نگاه شود و یا اخلاق اجتماعی ؛ مذموم بودن آنها در هر دو قالب یکی می باشد !! کبر و خودپسندی ، طمع ورزی و حسادت از آن جمله هستند ...

در کتاب " کمدی الهی " ، دانته اشاره ای به آنها می کند ، در سه راهی بهشت - جهنم ، آنها با باریکه راهی می رسند و می خواهند از آنجا عبور بکنند ولی سه حیوان درنده به آنها حمله ور می شوند و آنها مجبور به عقب نشینی می شوند و سر آخر تنها چاره را در این می بینند که راه عبوری از میان جهنم را انتخاب بکنند ... راهنمای دانته اشاره می کند که این حیوان ها نماد آن سه صفت بالایی هستند ( خودپسندی ، طمع ورزی و حسادت ) و چون همه بنوعی با آنها در زندگی روزمره برخورد دارد ، برای همین به همان اندازه در حمله ور شدن آن حیوانات به خودش نقش دارد ...

 

در آموزه های دینی ما نیز ، پل صراط را نازک تر از مو دانسته و برنده تر از شمشیر خوانده اند ... بدیهی است که خیلی ها وقتی به این مطلب می رسند با قیافه روشنفکرانه و لبخندی آلوده به تمسخر بگویند که " بابا ... بگید راه نمی دهیم دیگر !! " یا " این چه پلی است دیگر !؟ " و ... ولی واقعیت این است که این پل باندازه ی عمل هر شخص باریکتر و وسیعتر می شود و باز باندازه ی عمل هر شخص قابل عبورتر و یا تیز و برنده تر می شود !!

 

این صفات در زندگی روزمره باعث می شوند تا فضای ذهن آلوده شود و گاه آنقدر آلوده شود که دید مثبت و مفید را تا حد ندیدن کاهش بدهد و فرد کارهایی بکند که هیچ منطق و عقل سلیمی آن را نپسندد و قبول نکند !! حداقل تاثیری که این آلودگی ها می تواند از خود بجا بگذارد ، سیاه و سفید کردن دید انسان هاست ، در دید و چشم انداز چنین انسان هایی ، زییائی زندگی مفهوم واقعی اش را از دست می دهد ؛ چرا که زندگی با انواعی از رنگ آمیزی ها و جلوه های رنگی اش زیبا می باشد ...