نسخه ی صبر ...

این روزها بدآمد ها زیاد شده اند و بد بیاری ها زیادتر ... از وعده های امیدی که هر روز توی کابینه می سازند بوی توفیقی به مشام نمی رسد ...

مثل این است که در بازی مارپله توی ردیفی حرکت بکنی که در هفت خانه ی بعدی اش مار خوابیده باشد !! می دانی که تاسی که در دست داری شش عدد بیشتر ندارد و بهرحال باید خورده شوی !! این یعنی اقتصاد مقاومتی !!

یکی از همکاران که در آستانه بازنشستگی قرار دارد و شاید هم چند ماهی از آستانه رد شده است ، آه می کشید ، هر کدام چند کیلومتر !! ، و می گفت شانس خیلی بدی دارم و از این حرفها ... گفتم این بدبیاری هایی که این روزها هست از شانس من و تو نیست ، اوضاع خیلی خراب است و باید تنش بالادستی رفع بشود والا با این وضعیت به پولی که توی جیبت داری هم باید دلخوش نشوی !! چه برسد به وعده ای که از دور می دهند ... لااقل حرص نخور !!

 چند روز پیش عده ای از همکاران رفته بودند تهران ، ساختمان سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران ، حضور مفتخورهایی که مادرزادی مدیر بدنیا می آیند و نه غم نان سفره ی خود را دارند و نه غم نان سفره ی دیگران را !!!

حضرات انگار از حضور آنها زیاد خوششان نیامده بوده ، بهرحال کارگر ریخته گری وقتی بخواهد دعوی تظلم بکند می شود نسخه اصلی کاوه ی آهنگر !!

مدیرعامل خود ما یکی دو ماهی است که استعفای معلق داده است و به کارخانه نمی آید و در سازمان نشسته و هر از گاهی چک هایی که به نام ما صادر می شود را می برد سازمان تا آنها سهم ارباب را از آن کم بکنند و مابقی را بدهند به کارخانه ی ما !! از قرار معلوم با آنهمه خوش خدمتی که به سازمان کرده بود ، محل سگ به او نمی گذارند و از اینکه ریششان را مضحکه ی کارگران کرده است ، حرفش را گوش نمی دهند !!! خلاصه اینکه بعد از کلی نصیحت و اندرز و ... قرار شده است از پول های بلوکه شده ی کارخانه ، 500 میلیون بدهند تا حقوق اردیبهشت پرداخت بشود !!!

وقتی می گویند اوضاع قاراشمیش شده است و رئیس جمهور با سیلی صورت سرخ می کند که " همه چی آرومه ، من چقدر خوش قولم ... " ، باید از ماوقع جامعه درک کرد نه از صحبت این و آن !!! به مدیر عامل کارخانه پول نمی دهند و آن وقت کارگر ساده می رود تهران و 500 میلیون چک به او می دهند که به امورمالی کارخانه ببر تا برایتان حقوق پرداخت بکند !!

 گاهی اوقات فکر می کنم از اینهمه خر تو خری باید نتیجه گرفت که آخر الزمان شده است و شاید هم یکی دو ایستگاه رد شده است !!!  ولی به خودم می گویم نه ... هنوز می توان با نسخه ی صبر در میان این تلاطم ها پیش رفت ؛ هنوز امید هست ؛ نه در حرفهای سیاستمداران که در قلب های مومنانه ای که وجود دارند !!
 
صبر نسخه ی بسیار خوبی است ، تنها نسخه ایست که فرد باید خودش برا یخودش تجویز بکند و آن وقت قابل تحمل و تاثیرگذار است ... اگر قرار باشد دیگری برای انسان این نسخه را بپیچد نه تنها نامطلوب و غیرقابل تحمل می شود بلکه باعث عواقب ناگوار ثانوی می شود !!