رمضان ؛ مدرسه یا دانشگاه !!
سه شنبه, ۱۸ خرداد ۱۳۹۵، ۱۰:۴۵ ق.ظ
ماه رمضان رسید ؛ مثل همیشه که می آمد و خواهد آمد ... ماه رمضان تکلیفی بی تَکلُف است ، مهمانی ست که می آید برای دعوت کردن ... کریم است و در معنای تام کرامت ، بخشنده ی بزرگواری که بی منت و بی ترازو می بخشد و چشم و گوش می بندد به خیلی چیزها !!
رمضان امسال هم آمد ... رمضان که می آید جبهه گیری ها شروع می شود ؛ عده ای سنگر می گیرند و عده ای بر منبرها جا خوش می کنند ... وقتی تغییر بزرگی قرار است اتفاق بیافتد معلوم است که مقاومت هایی هم صورت می گیرد ؛ مخصوصا که این تغییر دینی باشد و یک نماد دینی پررنگ شده باشد ، خاصه اینکه در جامعه دین ستیزی نماد روشنفکری هم بوده باشد ( هرچند نمادهای غلط دینی هدف قرار گرفته باشد ؛ مانند رفتارهای خشک مقدسان ، ادعاهای غلط باوران ، باورهای غیرقابل دفاع و غرورهای مترسکی و ... ) !!
برای آنها که روزه می گیرند ؛ رمضان مدرسه خودسازی است ، با نمراتی که متناسب با عمل شان است ؛ عالی شاید کم باشد ، نیاز به تمرین بیشتر شاید زیادتر !! اکثر روزه دارها می دانند چکار می کنند و از شرایط روحی و جسمی خود خبر دارند و برای همین از آمدن این ماه و بودن در این ماه لذت می برند ...
و اما برای آنها که روزه نمی گیرند ؛ رمضان دانشگاه دکترسازی است !! دکترین های یک لاقبا و دُن کیشوتی (!) که اکثرا بصورت غیرمتمرکز از رشته گوارش شروع به تحصیل کرده ، نسخه های دلسوزانه برای معده و روده و کلیه نوشته (!) و بتدریج وارد حوزه های فلسفه و الهیات می شوند و تا حد مرجعیت بالا می روند (!!) ، این ماه برای آنها تا دقیقه ی نود ، ناراحت کننده است ... آدم های ظاهرا مبادی آدابی که با آداب جمعی سر سازگاری ندارند و با ارادت خاصی که به احترام گذاشتن در اجتماع قائل هستند ، حریم رمضان را تنگ ترین قفس می پندارند و ...
هیچ چیز مانند در اقلیت قرار گرفتن ناراحت کننده نیست ، کشورهایی که در آنها فرهنگ دین محور وجود دارد ، همیشه در بحث اقلیت و اکثریت به مشکل برمی خورند و اقلیت راهی جز رفتارهای تنش آمیز پیدا نمی کند و چه بسا که با یک تحریک جزئی دست به اسلحه می شود ... لازم نیست این اسلحه حتماً سلاح گرم باشد ؛ می تواند در سطح خانواده از بی ادبی شروع شده تا مرزهای هتاکی بالا برود و کم کم به سطوح بالاتر برسد ...
وجود اقلیت ناراضی در کنار همه ی ناراحتی هایی که برای خود و دیگران دارد یک مزیت اجتماعی دارد و آن اینکه از میان اعتراضات معقول و نامعقول شان می شود به ایرادات معقولی که در بدنه اکثریت وجود دارد پی برد و از ایرادات نامعقول شان در راستای تحکیم پایه های اکثریت استفاده جُست !!
رمضان امسال هم آمد ... رمضان که می آید جبهه گیری ها شروع می شود ؛ عده ای سنگر می گیرند و عده ای بر منبرها جا خوش می کنند ... وقتی تغییر بزرگی قرار است اتفاق بیافتد معلوم است که مقاومت هایی هم صورت می گیرد ؛ مخصوصا که این تغییر دینی باشد و یک نماد دینی پررنگ شده باشد ، خاصه اینکه در جامعه دین ستیزی نماد روشنفکری هم بوده باشد ( هرچند نمادهای غلط دینی هدف قرار گرفته باشد ؛ مانند رفتارهای خشک مقدسان ، ادعاهای غلط باوران ، باورهای غیرقابل دفاع و غرورهای مترسکی و ... ) !!
برای آنها که روزه می گیرند ؛ رمضان مدرسه خودسازی است ، با نمراتی که متناسب با عمل شان است ؛ عالی شاید کم باشد ، نیاز به تمرین بیشتر شاید زیادتر !! اکثر روزه دارها می دانند چکار می کنند و از شرایط روحی و جسمی خود خبر دارند و برای همین از آمدن این ماه و بودن در این ماه لذت می برند ...
و اما برای آنها که روزه نمی گیرند ؛ رمضان دانشگاه دکترسازی است !! دکترین های یک لاقبا و دُن کیشوتی (!) که اکثرا بصورت غیرمتمرکز از رشته گوارش شروع به تحصیل کرده ، نسخه های دلسوزانه برای معده و روده و کلیه نوشته (!) و بتدریج وارد حوزه های فلسفه و الهیات می شوند و تا حد مرجعیت بالا می روند (!!) ، این ماه برای آنها تا دقیقه ی نود ، ناراحت کننده است ... آدم های ظاهرا مبادی آدابی که با آداب جمعی سر سازگاری ندارند و با ارادت خاصی که به احترام گذاشتن در اجتماع قائل هستند ، حریم رمضان را تنگ ترین قفس می پندارند و ...
هیچ چیز مانند در اقلیت قرار گرفتن ناراحت کننده نیست ، کشورهایی که در آنها فرهنگ دین محور وجود دارد ، همیشه در بحث اقلیت و اکثریت به مشکل برمی خورند و اقلیت راهی جز رفتارهای تنش آمیز پیدا نمی کند و چه بسا که با یک تحریک جزئی دست به اسلحه می شود ... لازم نیست این اسلحه حتماً سلاح گرم باشد ؛ می تواند در سطح خانواده از بی ادبی شروع شده تا مرزهای هتاکی بالا برود و کم کم به سطوح بالاتر برسد ...
وجود اقلیت ناراضی در کنار همه ی ناراحتی هایی که برای خود و دیگران دارد یک مزیت اجتماعی دارد و آن اینکه از میان اعتراضات معقول و نامعقول شان می شود به ایرادات معقولی که در بدنه اکثریت وجود دارد پی برد و از ایرادات نامعقول شان در راستای تحکیم پایه های اکثریت استفاده جُست !!
آقا یک عده هم هستن که روزه میگیرن اما غر هم میزنن !!
وقتی دو سه روز بیشتر به پایان ماه نمونده با خوشحالی میگن آخیشششش دو سه روز دیگه بیشتر نمونده !!!
من این نوع عبادت ِ فقط از سر تکلیف رو دوست ندارم ..