اصفهان

حسن انتخاب !

چند سالی بود که هواپیما سوار نشده بودم و برای همین حساب سفر هوائی در ذهن من همچنان باکلاس مانده بود ... ولی در همان نیم ساعت قبل از پرواز ، کرک و پر اعتبارش ریخت !!

 

همه جا با عجله ...

ساعت 8:30
: سلام آقایی مهندس صوبوتون بخیر ، خووبین ایشالا ؟

: سلام ، ممنون ... بفرمائید ( نیمه خواب و نیمه بیدار !! البته تازه از خرید نان برگشته ام )

: ببخشیندا ، موزاحم شدم که ببینم بهتون خبر داده اند که امروز پرواز دارید ؟

: نه واللاه ، دیروز منتظر تماس بودم ولی کسی زنگ نزد ...

: واااا ، من به آقایی مهندس ... خبر داده بودم و گفتن که خودشو به شوما میگن ... امروز ساعت 9:30 بلیط برایتان گرفته ایم ، شوما لطف کنید با آقای مهندس ... یک هماهنگی بکنید !

: چشم ، فعلا با اجازه .... من یک زنگ بزنم ببینم جریان چیه

 

" مسئله ی اسپینوزا "

به پیشنهاد یکی از دوستان دنیای مجازی کتاب مسئله ی اسپینوزا را گرفتم ...  همین حالا ساعت 01:15 خواندن کتاب را به پایان رساندم ... ارزش خواندنش را داشت ؛ دو داستان در یک کتاب !!

یک روز خاص

 

زینب پاشا

این مطالب از ویکی پدیا و بمناسبت اجرای تئاتری بنام " زینب پاشا " درج شده است ، خواندنش خالی از لطف نیست !!

 

شرم یا غرور !؟

وقتی در معرض مناسبتی قرار می گیرید (!؟) چه حسی به شما دست می دهد !؟ آیا ظاهر و باطن حسی که دارید باهم یکی هست یا تفاوت فاحشی با هم دارند !؟ مثلا وقتی یک معلم از جلوی دیواری رد می شود که با نقش و نگاری آسمانی در پائین آن درج شده است " معلمی شغل انبیاست " چه حسی به او دست می دهد !؟ احساس شرم می کند از چیزی که نیست یا احساس سرور و غرور می کند از چیزی که هست !؟

 

کاش یک پا داشتیم !!

یکی از عوامل بزرگ در اتلاف ها ؛ حالا از هر نوعی که بوده باشد ( هرچند مهمترین چیز همان زمان است که از قدیم حکم طلا داشته و همچنان دارد !! ) مسئله ی این پا و آن پا کردن در زمان تصمیم گیری است !!! فرقی نمی کند برای چه چیزی تصمیم می گیریم ، اگر این تصمیم برای ما مهم بوده باشد باید در موردش تحقیق کنیم و زمانی که برای تحقیق صرف می کنیم اصلا اتلاف نیست و خیلی چیزهای دیگر ... ولی این پا و آن پا کردن یکی از مصادیق بارز اتلاف است !!!!!!

 

مشغولیت خانگی

چند روز پیش بود که بانو هوس درست کردن زیرپایی کنفی کرد و بالاخره یکی ساختیم و جلوی در ورودی انداختیم ، نه اینکه بهترین بوده باشد ولی تماشا کردن و استفاده از خودساخته ها خیلی دلچسب است !! شاید هم همین زحمت کشیدن هاست که دلبستگی را عمیقتر می کند ...

 

آشفته بازار

قدیم ها این عابد جماعت بارفتن به غار و دوری جستن از مردم و زندگی روزمره شان 90درصد راهی که در نظر داشتند را طی می کردند و می ماند 9درصد مبارزه با نفس خودشان ، یک درصد هم که تمام کننده کار باشد ، عنایت ویژه خدا !!