ددر روز جمعه ما حوالی ساعت 10 استارت خورد و این بار باتفاق باریش خان می رفتیم تا ببینیم پائیز در کلیبر چه کرده است !؟ آسمان همچنان ابری بود و از ابتدای مسیرمان در حوالی شهر خواجه چراغ امیدی روشن نبود و با توکل پیش می رفتیم ... ددرهای پائیزی و زمستانی اصولا با منطق سازگاری ندارند و منطقی ترین افراد کسانی هستند که با هواشناسی کار می کنند !!؟ و غالبا در خانه می مانند !!!
پنجشنبه حوالی ساعت 11 بود که زنگ خوردیم و مادربانو ما را برای ناهار دعوت کرد ... در حالیکه بانو با مادرش حرف می زد من از این طرف یک چشمک صوتی آمدم که اگر دوست دارند برویم زیر سایه درختی (کو آفتاب ؟ ) بخوریم که هوائی تازه کرده باشیم !! بعد معلوم آمد که کله ی صبح آ قئین نیز همچین پیشنهادی داده بودند و یک طرفه رد شده بود !! در خاتمه ی مکالمه ، قرار بر همان دعوت ناهار بسته شد ...
دیروز یک سر از خانه رفتم بیرون ، مرد در خانه مانند شیر در قفس است !! ( حالا یک حرفی زدیم دیگه ... جدی نگیرید !! ) خلاصه اینکه رفتم مغازه دوستم و نشستم ... سرشان مشغول بود و در کار حساب و کتاب و اعلام قیمت و ... بودند !! گوشی ام را درآورده و دفتر تلفن را باز کردم ...
امروز روز خوبی بود ، یک عالمه صله ارحام تلفنی داشتم ، آنهم با کسانی که احتمال کمی می دادند که به آنها زنگ بزنم !!! بعد یک اتفاق خاص افتاد و من بعد از قریب به بیست سال یکی از همکاران اسبق تر (!) و دوستان قدیمی را دیدم و خیلی خیلی خوش گذشت ... تعریف کردنی زیاد است !! بقول همسر دوستم تا من بیایم بگویم چه شده است کلی هم مقدم و موخر دارد و می شود یک داستان !!!
شما با شب چره های مشغول بمانید تا بیایم و تعریف بکنم ...
داستان ددر پائیزی ما در قسمت دوم از نظر تعریفی تمام شد ولی ددری برنامه هنوز ادامه داشت و جذابیت یک برنامه ی ددری به همین چیزهاست ... در برنامه های معمولی حرکت از صفر شروع شده و تا رسیدن به هدف معلوم ادامه یافته و بعد خاتمه می یابد ولی در یک برنامه ی ددری ، هدف بیشتر از یک عنوان نیست و حواشی بمراتب مهمتر از هدف هستند !!
سیزده آبان " روز دانش آموز " مبارک باد !!
ما در تمام دوران دانش آموزی مان ندانستیم که این روز را چرا باید گرامی می داشتیم و چرا هیچ برنامه ای در راستای دانش آموز بودن انجام نمی دادیم و هم و غم مسئولان آن دوران ، تدارک دیدن برنامه ، برای شرکت در راهپیمائی 13 آبان بود !!
