در هر دوره و زمانی ، روحیات مردم جامعه در پسندهای روزانه شان متجلی می شود و بیخود نیست که در جامعه ملتهب و پر تنش امروزی ما " کاکتوس " ها گوی رقابت را از همه ی گلها ربوده باشند !!
- ۱ نظر
- ۰۶ دی ۹۶ ، ۰۰:۳۴
در هر دوره و زمانی ، روحیات مردم جامعه در پسندهای روزانه شان متجلی می شود و بیخود نیست که در جامعه ملتهب و پر تنش امروزی ما " کاکتوس " ها گوی رقابت را از همه ی گلها ربوده باشند !!
دو سه روز پیش از سر بیکاری داشتم تی وی می دیدم !! شبکه چهار یک برنامه ی خیلی خوب و مستندگونه نمایش می داد ؛ از بازسازی یک خانه ی خراب شده در طوفان کاترینا در آمریکا که از آن طوفان ما فقط اخبار مربوط به هجوم مردم به فروشگاهها و غارت شهر را شنیده بودیم و دیگر هیچ !!
شنبه یهوئی خبردار شدم که بعد از ظهر باید بروم به مسابقه ی والیبال ، هفته های قبل بازی های ما یکشنبه برگزار شده بود و برای همین نگاهی به برنامه ی مسابقات نیانداخته بودم ... ساعت 3 بعداز ظهر در خانه بودم و باید می رفتم به یک مجلس ختم و ساعت 4 هم که مسابقه شروع می شد و این درحالی که من یک شهر با آنها فاصله داشتم !!
گلپا یکی از بزرگترین چهره های آوازی ایران است و در این مورد کسی شک ندارد !! ولی خیلی ها دوست دارند تا کمی پائین تر از جایگاهی که هست دیده شود تا آنها هم به چشم بیایند که اینهم در بازی های روزگار و در اجتماعات قاراشمیش که هیچ چیز در سر جای واقعی خود نیست ، اصلا بعید نیست !!
ملا را دیدند که با سرعت بطرف ابتدای کوچه می دوید ، پرسیدند : " چه خبر با این عجله !؟ " گفت : " بچه ها داشتند اینجا بازی می کردند و من برای اینکه سر و صدای شان بخوابد ، به دروغ ، به آنها گفتم که سر کوچه دارند حلوا پخش می کنند و آنها بازی را رها کرده و رفتند سر کوچه !! و دیدیم که نیامدند دارم می روم سر کوچه ، شاید واقعا دارند حلوا پخش می کنند !!! "
از بازارچه نقاره خانه ( کره نی خانه ) رد می شدم که یک زوج مسن از من پرسیدند : " تا بازار تربیت خیلی فاصله هست ؟ " گفتم : " بیائید از راه میانبر ببرم که کوتاهتر است !! " و از وسط بازار وارد یک کوچه تنگ شدم که شبیه کوچه های سریال های قدیمی بود !! کمی نگران بودند ولی آمدند و با دیدن مظاهر زندگی جدید فهمیدند که جای نگرانی نیست ...
امام على علیه السلام :
هر چه امید دارید ، به خداى سبحان داشته باشید و به کسى جز او امید مبندید
؛ زیرا هیچ کس، به غیر خداوند متعال امید نبست، مگر آن که نومید بازگشت .