نیمه کاران حرفه ای

از قدیم گفته اند " کار را که کرد ، آنکه تمام کرد !! " این روزها نه تنها کسی کار خودش را تمام نمی کند بلکه دیگری هم که می آید نیم نگاهی هم به آن کار نیمه تمام نمی کند و در مجموع آنچه بیشتر از همه به کار می آید ، قیچی و روبان برای افتتاح است و در ادامه افتضاح کار چنان می شود که نباید می شد !!

 

دو سطر بالا می تواند فکر خواننده را به هر کوچه و بامی پرواز بدهد ، از بس که کارهای نیمه تمام در سراسر و در ادوار مختلف ریخته است !!! ولی برخی از این نیمه کاری ها و بدکاری ها بدجور جلوی چشم هستند و متولیان اهمال کار ، کاری برای مخفی کردن آنها نمی کنند و این نشان می دهد که پرروئی از حد گذشته است و مسئولی بالای سر متولی نیست !!

 

یک نمونه اش همین جریان سانحه ی قطار سمنان به مشهد که بعد از یکسال هنوز به جائی بند نشده است !! دیروز برنامه ی رادیو رفته بود به ملاقات مردی که سالهای سال است همه با او آشنا هستند ، ریزعلی خواجوی یا همان دهقان فداکار و آن داستان اش با قطار در تونل قافلانکوه !! ریزعلی این روزها در بیمارستان بستری است و روزهای اخر عمرش را به تماشا نشسته است و دارد روزگاری را مروز می کند که دهقان فداکاری با یک کار انساندوستانه به کتاب ها راه پیدا کرد تا اسطوره شود و فرهنگ شود !! و آن وقت وزیر خطاکار و سهل انگاری های انسان سوزانه اش (!) در لابی های سیاسی فراری داده می شود و لکه ی ننگی می شود در تاریخ کشور ... تاریخ این کشور همانقدر که رستم دارد ، چند برابرش هم دیو دارد !!!

 

نمونه ی دیگرش جریان مسکن مهری که بر سر مردم آوار شد و با چند عکس و خبر کوتاه و گذرا ، روی اش سرپوش گذاشته شد و یک گروه کارشناسی ننشست تا ببیند واقعا داستان چی بوده است !؟ اگر عکس ها واقعی بودند پیمانکار و مهندس ناظرش درهیچ دادگاهی نشان داده نشدند و با رسیدن فصل سرما ، تُفِ تاریخ در هوا یخ زد !! و روی سیاهکاری نشان داده نشد !!! در این کشور انگار حرمت دزد و خطاکار به اندازه ی حرمت مومن است و هر دو را با یک مقیاس می سنجند !!! آیا نمی شد وزیر مسکنی ، رئیس اداره مسکن و شهرسازیی ، اداره نظارتی ، پیمانکاری یا هر مسئول خطاکاری را بر خر نشاند و در همان مناطق زلزله دیده گردش داد !؟!؟ این قبیل بی آبرو ساختن ها در کشور ما قدمتی چند هزارساله داشت و ندارد ، مگر اینکه خری حاضر نشود زیر این خرترها قرار بگیرد !!!!

 

یادم آمد که دائی جان تعریف می کرد که در کافرستانی که زندگی می کرد ( منظور همان سوئد است!! ) ، اگر حادثه ای رخ می داد و ماشینی در جاده چپ می شد تا هفته ها سوژه ی تلویزیون بود و همه رقمی کارشناس می آمدند تا ببینند ، چرا ماشین چپ شده است !؟ اشکال از ماشین بوده ، کارشناسان خودرو باید جواب می دادند !! اشکال از راه بوده ، باید کارشناسان راه سازی جواب می دادند !! راننده اگر مست بوده ، کارشناسان اجتماعی باید در مورد این معضل و اینکه چرا باید شهروندی آنقدر خُل باشد که نفهمد در حال مستی نباید رانندگی کرد ، جواب می دادند !! و ... شاید هم کارشناس های ما مصداق " آدم نبود ، ما را آوردند !! " هستند !!

برویم سر نمونه ی خودمان !!

 

چند روز پیش باتفاق بزرگواری رفته بودم تا از پائیز شاهگلی عکس بگیریم ... پائیز و شاهگلی بهانه بود ، همان چند ساعت با هم بودن دلیل مان بود !! در حالی که می رفتیم و از زیبائی ها لذت برده و از ناهنجاری های روزمره جامعه حرف می زدیم ، چند تائی هم عکس می گرفتیم ، ایشان با دوربین حرفه ای و من با موبایل !! و قدم زنان به خیابان جنوبی پارک رفتیم ، خیابانی که زمانی جاده ی انتهایی پارک بود و حالا کمریند میانی آن شده است !! این خیابان باندازه ی چند سال از ما خاطره در خود بیاد دارد ، روزگاری که به بهانه درس خواندن می آمدیم و ساعت ها بازی می کردیم و خسته و کوفته به خانه برمیگشتیم !!

 

در یک قسمت از این خیابان ، مجسمه های سنگی سمپوزیوم های ادوار قبلی را با یک چیدمان نامناسب گذاشته بودند که بیشتر به گورستان مجسمه شبیه بود تا زیبا سازی و محوطه سازی و ... به دوست بزرگوارم گفتم : " سنگ قبرها در گورستان ، از این مجسمه ها گویاتر هستند !! حداقل دو خط نوشته دارند تا آدم ببیند چه کسی زیر آن خفته است و کِی آمد و کِی رفت !!! این سنگ ها که از بیت المال تهیه شده اند و تلاش هنرمندان بر آنها حک شده است با این چیدمان نامناسب و بی صاحاب رها شده اند و ای دریغ از یک تابلو بالای سر هر کدام که نشان بدهد ، کی ؟ کِی ؟ چرا ؟ چگونه ؟ و با کدام اندیشه اینها را تیشه مالی کرده است !؟ یک نوشته ی مختصر نه تنها بیننده را با خالق اثر آشنا می کند بلکه منظور او از این نگاه را می فهمد و یک گام برای آشنا شدن با هنر مجسمه سازی می شود !! "

 

البته بعید نیست که آنها خودنمائی شهردار قبلی بوده و شهردار فعلی ضامن کارهای نیمه تمام شهردار قبلی نیستند و کرور کرور پول در زمان مسابقه اگر بباد داده شود مهم نیست ، ولی نوشتن 50 تابلوی ساده در کنار هر کدام از این اثرها ، هزینه ی هنگفتی ست که کمر شهرداری را می شکند !!!

 

 

برخی از حضرات شهرداران و مسئولان ارشد شهری از سلاله همان صاحبان تفکری هستند که ماشین نو می خرند و تا ده سال نایلون صندلی ها را باز نمی کنند تا به چشم همسایه همچنان صفر کیلومتر بیاید !!! گردشگر بیاید و اینها را ببیند فکر می کند که مسابقه هفته ی قبل تمام شده است هنوز نفرات برتر را مشخص نکرده اند !!!