تست می زنیم ...
جمعه, ۱۲ آبان ۱۳۹۶، ۰۵:۴۶ ب.ظ
من میانه ی خوبی با خواب بعداز ظهر ندارم ؛ حتی اگر بسیار عالی بوده باشد !! چون مانند دیدن فیلم در موبایل (!) شارژم را تخلیه می کند و به ازای هر ساعتی که خوابیده باشم سه برابر باید زمان سپری بکنم تا بشوم همان فرد قبل از خواب ظهر !! ولی با یک چرت یک ربعی در هیچ جای روز مخالف نیستم !!
بعد از ظهر امروز یک ساعتی خوابیدم و برای جبران مافات آمدم جلوی کامپیوترم نشستم ولی اینجا هم چیزی نبود تا با آن مشغول بشوم ، یکی دو تا کار دارم که باید انجام بدهم ولی با این فرصت ها و با این حوصله ها امکان ندارد و برای همین کمی وبگردی کردم !! بعد جمله ای دیدم و رفتم توی گوگل سرچ بکنم ببینم تست روانشناسی مرتبط با آن پیدا می کنم یا نه !! از تستهای روانشناسی بدم نمی آید ولی برایشان اهمیت زیادی نمی دهم (!) چون فکر می کنم که آنها هم برای اینکه زود به جواب برسند باید کارشان را خلاصه و بازاری بگیرند و اتفاقا اکثرا هم همینطوری هستند و با چند سوال خیلی ساده احکام جالبی صادر می کنند و بهمین دلیل بچه مدرسه ای پسند بنظر می آیند (!!؟) البته منظورم بچه مدرسه ای های زمان خودمان بود و بچه های این دور و زمانه را بازرسان و متولیان افکار زمان ما ، مستقیما روانه ی دارالتادیب می کردند !!
یکی دو تا تست پیدا کرده بودم که یکی از آنها از نظر عنوان برایم جالب بود ، شناسائی میزان افسردگی !!
در روزگاری که هستیم بکار بردن این کلمه و یا کلمه ی روانی هم زیاد شایع شده است و هم اینکه تشخیص آن بسیار سخت و دیگر اینکه با چند جمله به آن رسیدن بسیار غیرمنطقی !!! یک دیالوگی بود که یادم نیست کجا دیده ام و می گوید همه ی ما دیوانه هستیم ، مال برخی ها اثبات شده است و در تیمارستان هستند ، مال بقیه هنوز اثبات نشده است و در جامعه بصورت آزاد می چرخند !! در مورد افسردگی هم شاید همینطور باشد !؟ برخی ها افسردگی هایشان را می توانند کنترل نمایند و بظاهر آرام تر هستند و برخی ها قادر به کنترل آن نیستند و بیمار محسوب می شوند !!! ولی اینکه کسانی باشند که در جامعه ی امروزی ما هیچیک از علائم افردگی را نداشته باشند ، مطمئنا بیماران واقعی تشریف دارند !!!
سوالات مطرح شده طبق آنچه به آن نگاه پیشداورانه داشتم (!) سبک و مشتری پسند بود و منمجبور بودم تا بین جواب ها چیزی را انتخاب بکنم و در برخی موارد شماره های نزدیک به هم را انتخاب می کردم و برای همین جوابی که از حاصل جمع شماره هایم آمد دیوار به دیوار هم بود ... من یا در محدوده ی افسردگی قرار دارم و باید برای مشورت به یک روانپزشک مراجعه بکنم !! و اگر در برخی نمراتم تجدید نظر می کردم ، در مرز افتادن به افسردگی تشخیص داده شده ام !!
کمی به سوالات خیره ماندم و در مورد برخی از آنها کمی غور کردم تا ببینم قابل تامل هستند یا نه !؟ بنظرم چنین آمد که نمونه سوالات از روی یک تست روانشناسی خارجکی ترجمه شده باشند !! مطمئنا اگر یکی مانند من در کشوری مانند آلمان یا سوئد به این سوال ها این گونه جواب می داد نه تنها افسرده که لازم البستری تشخیص داده می شد !! ولی با داشتن یک ضریب معقول از منطقی بودن و داشتن یک دید متوسط از یک سیستم شهری متوسط ( در یک کلانشهر درجه یک !! ) می توان افرادی با امتیازی همانند امتیاز مرا یک شاکی محق دانست و نه افسرده !!! و این دلیل نمی شود که دراولین فرصت سراغ یک روانپزشک یا مشاور روانی نروم !!
یک مثال روزانه بزنم تا معلوم بشود که ما چگونه ناراضی شده و شاکی می شویم !! و تست خوش بین بودنمان به آینده نمره ی کمی می آورد !!؟؟
ظهر حدود یک ساعت در ایستگاه اتوبوس منتظر ماندیم تا اتوبوس مان برسد !! با توجه به اینکه آن ایستگاه یک ایستگاه عبوری بود و سایر اتوبوس ها هم از آنجا رد می شدند !! تقریبا از هر مقصدی ، یکی دو ماشین رفته بود و از اتوبوس های ما خبری نبود !! یک ساعت انتظار اصلا نباید انتظار معقولی برای یک مسیر باشد که تواتر حرکتی 7 دقیقه ای دارد !! البته می شود بخاطر روز جمعه بودن کلی ارفاق در نظر گرفت و و این تواتر را دوبرابر کرد که بشود یک ربع ساعت !! یعنی از 11 اتوبوسی که در مسیر باید باشند ، اگر نصف آنها در مرخصی باشند توقع یک ربع تواتر حرکتی خیلی آقامنشی می باشد !! تازه راننده بیاید و برای توجیه تاخیر بگوید که بخاطر نماز جمعه (!!) دو دستگاه اتوبوس را داده اند برای آنجا و یک عده خوش خیال هم زود جبهه بگیرند که نمازی که به قیمت معطل کردن دیگران باشد چه ثوابی دارد و ... !؟!؟ و یک نفر فکر نمی کند که کل مسیر به جای 11 اتوبوس با 3 اتوبوس می چرخد و این چه ربطی دارد که 8 اتوبوس دیگر کجا هستند ، در مهمانی خانه ی پدرزنشان !! توی تعمیرگاه !! در نوبت خدمات دهی شهرداری !! یا کجا !؟ این مشکل مدیریتی اتوبوسرانی شهری است و عدم نظارت آن و دیگر هیچ !! اگر هم تشکیلات اتوبوسرانی هنوز روی پا مانده است از ناحیه طمع برخی راننده هاست که اگر جلویشان را نگیرند تا نیمه های شب در خیابان دنبال مسافر می گردند !!
یکی دو تا تست پیدا کرده بودم که یکی از آنها از نظر عنوان برایم جالب بود ، شناسائی میزان افسردگی !!
در روزگاری که هستیم بکار بردن این کلمه و یا کلمه ی روانی هم زیاد شایع شده است و هم اینکه تشخیص آن بسیار سخت و دیگر اینکه با چند جمله به آن رسیدن بسیار غیرمنطقی !!! یک دیالوگی بود که یادم نیست کجا دیده ام و می گوید همه ی ما دیوانه هستیم ، مال برخی ها اثبات شده است و در تیمارستان هستند ، مال بقیه هنوز اثبات نشده است و در جامعه بصورت آزاد می چرخند !! در مورد افسردگی هم شاید همینطور باشد !؟ برخی ها افسردگی هایشان را می توانند کنترل نمایند و بظاهر آرام تر هستند و برخی ها قادر به کنترل آن نیستند و بیمار محسوب می شوند !!! ولی اینکه کسانی باشند که در جامعه ی امروزی ما هیچیک از علائم افردگی را نداشته باشند ، مطمئنا بیماران واقعی تشریف دارند !!!
سوالات مطرح شده طبق آنچه به آن نگاه پیشداورانه داشتم (!) سبک و مشتری پسند بود و منمجبور بودم تا بین جواب ها چیزی را انتخاب بکنم و در برخی موارد شماره های نزدیک به هم را انتخاب می کردم و برای همین جوابی که از حاصل جمع شماره هایم آمد دیوار به دیوار هم بود ... من یا در محدوده ی افسردگی قرار دارم و باید برای مشورت به یک روانپزشک مراجعه بکنم !! و اگر در برخی نمراتم تجدید نظر می کردم ، در مرز افتادن به افسردگی تشخیص داده شده ام !!
کمی به سوالات خیره ماندم و در مورد برخی از آنها کمی غور کردم تا ببینم قابل تامل هستند یا نه !؟ بنظرم چنین آمد که نمونه سوالات از روی یک تست روانشناسی خارجکی ترجمه شده باشند !! مطمئنا اگر یکی مانند من در کشوری مانند آلمان یا سوئد به این سوال ها این گونه جواب می داد نه تنها افسرده که لازم البستری تشخیص داده می شد !! ولی با داشتن یک ضریب معقول از منطقی بودن و داشتن یک دید متوسط از یک سیستم شهری متوسط ( در یک کلانشهر درجه یک !! ) می توان افرادی با امتیازی همانند امتیاز مرا یک شاکی محق دانست و نه افسرده !!! و این دلیل نمی شود که دراولین فرصت سراغ یک روانپزشک یا مشاور روانی نروم !!
یک مثال روزانه بزنم تا معلوم بشود که ما چگونه ناراضی شده و شاکی می شویم !! و تست خوش بین بودنمان به آینده نمره ی کمی می آورد !!؟؟
ظهر حدود یک ساعت در ایستگاه اتوبوس منتظر ماندیم تا اتوبوس مان برسد !! با توجه به اینکه آن ایستگاه یک ایستگاه عبوری بود و سایر اتوبوس ها هم از آنجا رد می شدند !! تقریبا از هر مقصدی ، یکی دو ماشین رفته بود و از اتوبوس های ما خبری نبود !! یک ساعت انتظار اصلا نباید انتظار معقولی برای یک مسیر باشد که تواتر حرکتی 7 دقیقه ای دارد !! البته می شود بخاطر روز جمعه بودن کلی ارفاق در نظر گرفت و و این تواتر را دوبرابر کرد که بشود یک ربع ساعت !! یعنی از 11 اتوبوسی که در مسیر باید باشند ، اگر نصف آنها در مرخصی باشند توقع یک ربع تواتر حرکتی خیلی آقامنشی می باشد !! تازه راننده بیاید و برای توجیه تاخیر بگوید که بخاطر نماز جمعه (!!) دو دستگاه اتوبوس را داده اند برای آنجا و یک عده خوش خیال هم زود جبهه بگیرند که نمازی که به قیمت معطل کردن دیگران باشد چه ثوابی دارد و ... !؟!؟ و یک نفر فکر نمی کند که کل مسیر به جای 11 اتوبوس با 3 اتوبوس می چرخد و این چه ربطی دارد که 8 اتوبوس دیگر کجا هستند ، در مهمانی خانه ی پدرزنشان !! توی تعمیرگاه !! در نوبت خدمات دهی شهرداری !! یا کجا !؟ این مشکل مدیریتی اتوبوسرانی شهری است و عدم نظارت آن و دیگر هیچ !! اگر هم تشکیلات اتوبوسرانی هنوز روی پا مانده است از ناحیه طمع برخی راننده هاست که اگر جلویشان را نگیرند تا نیمه های شب در خیابان دنبال مسافر می گردند !!
