دامان دماوند
برنامه ددری امروز رفتن به ابتدای جاده هراز و حضور در پای دماوند و طبیعت زیبای آنجا بود ... امامزاده هاشم و پیست آبعلی با مغازه هایی که ویترین هایشان پز از انواع دوغ آبعلی بود مرا تا 25 سال پیش پرت می کرد ...
یکی از جلوه های مازندران حضور فروشندگان ترکمنی است ، در سراسر مازندران می شود بازارچه های متمرکز و دستفروش های دوره گرد ترکمنی را دید ... یک نیمچه خریدی هم داشتیم و بعد از آن وارد منطقه پلور شدیم و بطرف ابتدای ورودی و مسیر عمومی صعود به دماوند رفتیم . بالای دماوند یک چتر ابری وجود داشت ولی تا بارگاه سوم بوضوح دیده می شد ، یک نیمچه راهنمائی هم کردم تا حساب کار دست بانو بیاید ، عنقریب صعودی باتفاق هم داشته باشیم ، انشاءلله !!
بصورت پراکنده می شد اینطرف و آنطرف آلاله ها را دید و کسانی که برای تنفس در طبیعت آمده بودند ، همانجا چند تا عکس یادگاری گرفتیم و سپس بطرف رینه رفتیم ، یاد و خاطره ی اولین صعود به دماوند شب مانی در قرارگاه کوهنوردان رینه و سپس رفتن به گوسفندسرا و بارگاه سوم و ... آنهم با چه مشقاتی !!
ادامه مسیرمان را در داخل رینه جلو رفته و از یک فروشگاه صنایع دستی دیدن کردیم ، برخی وسایل آنقدر زیبا بودند که قیمت هفتصد هشتصد تومان شان زیاد بنظر نمی رسید ، گاهی اوقات گرامی غنیمت است وگرنه یکی مثل من هر چیزی می دیدم را خریده به خانه می آوردم ...
در مسیر بازگشت بیاد ایام قدیم ، دوغ آبعلی هم خوردیم که حسرت به دل نمانده باشیم ...
