بی خیالی هنر است ...

بیخیالی هنر مردان کوچک زمانه ماست که بر مسندهای بزرگ تکیه زده اند !! بیخیالی یعنی در دوراهی های کوچک و بزرگ زندگی راحتترین را انتخاب کردن ...

 

این روزها که می گذرد هیچ فرقی با روزهایی که پشت سر گذاشته ایم ندارد و تقریبا به همان شیب ملایمی که داشت ، روند وخیم شدن را ادامه می دهد !! مشکلات کاری هر روز بیشتر شده و بغیر از جلساتی که در آن از روشن بودن آینده و وضعیت کسب و کار حرف بمیان می آید ، کورسوی امیدی در هیچ یک از فعالیت ها دیده نمی شود !!

 

طبق اعلام های کتبی و شفاهی که آنها هم پشتوانه ی درست و حسابی ندارند ، تا آخر خرداد ماه مهمان کارخانه هستم و از ابتدای تیرماه بازنشسته محسوب خواهم شد ؛ انشاءلله !!! ولی این بازنشسته شدن و قطع ارتباط کاری از انتهای ماه که براحتی می توانست از ابتدای این ماه بوده و حتی از انتهای سال قبل بوده باشد ( که بدلایلی هیچکدام صورت نپذیرفت و باعث شد تا بیش از 14 ماه از موعد بازنشستگی ام بگذرد !! ) باعث نشده است تا روال عادی کارکرد من در کارخانه تغییری داشته باشد و مثل همان روزهای اول که به کارخانه آمده بودم ؛ هوز اولین نفری هستم که برای کار بلند می شوم و غالبا آخرین فردی که کارگاه را ترک می کنم و طبق معمول در جریان همه ی کارها هستم و در جریان کاستی ها و مشکلات کاری که مقدار کمی از آنها ناشی از روند کار است و مقدار زیادی از آنها مرتبط با بدمدیریتی ها !! و هنوز که هنوز است برای آنها حرص می خورم (!!) و در جواب می شنوم که : " شما تا آخر ماه مهمان هستید و لازم نیست حرص بخورید ... بیخیال !! "

 

بی خیالی را نمی دانم خوب بدانم یا بد !؟!؟ شاید یک جاهایی خوب باشد و یک جاهایی بد !! هرچند اعتقاد دارم که عموما باید بد باشد ولی به همان اندازه که جریانات عمومی مسموم شده و ناهنجاری ها در امور روزمره نهادینه می شوند ، توجیه منطقی بی خیالی افزایش می یابد و رفته رفته به یک استراتژی خوب در مقابله با ناهنجاری ها تبدیل می شود و برای همین کسانی که با آینده نگری بدبینانه ی خود (!) اوضاع را بدتر از اکنون تشخیص می دهند و از همان ابتدا خودشان را بر منطق بی خیالی تنظیم می کنند (!) موفق تر عمل کرده و قبل از اینکه کسی به آنها نسخه ی بی خیالی بپیچد ، نصف راه بی خیالی را طی می کنند و خیلی زودتر به چیزی می رسند که علی القاعده باید دیرتر به آن می رسیدند !!

 

تا اینجای کار زیاد هم غیرمنطقی نیست ، غیرمنطقی تر این است که این افراد به آدمهای خوش بینی که بازی روزگار را از پیش باخته فرض نکرده اند و از همان ابتدا خود را بی خیالی مسلح نکرده اند (!!) تهمت بدبینی می زنند و می گویند اگر امروز شما به جائی نرسیده اید بدلیل این بود که بدبین بوده اید !! یعنی باید به اوضاع کج و کوله خوشبین می شدید نه به درست شدن کارها !!

 

===

 

از دیشب استارت کوه روی های شبانه را زدیم ... طبق یک عادت غیر معمول و جالب ، از سالهای خیلی دور ، بعد از افطار یکی دو ساعتی را به کوه رفتن اختصاص می دادم و آن روزها تعداد کمی از همشهریان به این کار مبادرت می کردند و این تعداد کم آنقدر انگشت شمار بودند که همه همدیگر را می شناختیم !! سالهای بعد که مشتری کوه رفتن در میان مردم عادی بیشتر شد ، سهم کوه رفتن های شبانه هم بالا رفت و در سالهای گذشته ، تعداد زیادی از مردم بعد از افطار و حین افطار و قبل از افطار در کوه حاضر می شوند و همایش جالبی می شود ؛ البته با حواشی ناهنجار خودش !!

 

پارسال که در دمدمای ازدواج بودم ، طعنه ای زیادی شنیدم که " دیگر تمام شد !! " ، " دیگر وقت نمی کنی به این سنت دیرینه بپردازی !! " ، " نمی گذارند ... " ، " مجبوری به مهمانی هایی بروی که عمرا دوست نداشتی بروی !! " و " ... " ولی به کوری چشم یزیدهای زمان (!) که همیشه دوست دارند خود را در اکثریت ببینند و موفقیت را در اکثریت بودن می دانند ، من همچنان به دلخوشی های حداقلی خودم بسنده کرده ام !!

 

تا سال گذشته ، بدلیل اینکه خانه مان در محله ی پای کوه بود ، بدون دردسر و خیلی راحت ، شال و کلاه کرده و سه سوت خودم را به کوه می رساندم ... ولی از امسال آمده ام به اینطرف شهر و راهم از کوه خیلی دور افتاده است !! برای همین دیشب حوالی ساعت 10 با آژانس ، باتفای بانو ، به پای کوه رفتیم و بهمراه یکی از آشناها به خانه برگشتیم ( یعنی فعلا با این فقره را که پارسال حرفی از آن در میان نبود ، درگیر هستیم !! )

دیشب هوا فوق العاده خوب بود ، نه از بادهای شبانگاهی خبری بود و نه از ناهنجاری های انسانی متداول !! آسمان صاف بود و ستاره ها در درخشش ، هوا تمیز بود و تا جائیکه می توانستیم ریه ها را از هوای تازه پر و خالی کردیم ... حوالی ساعت 12 شب به خانه برگشتیم !!

 

برج یادمان شهدای گمنام در بالای کوه !!

 

دیشب خیلی خوب بود ، طبق معمول چنر فقره سلام و علیک با آشناهای سالهای دور کوه را تازه کردیم ، برخی ها هستند که در طول بیش از بیست سال گذشته (!) ، بصورت چهره به چهره همدیگر را می شناسیم و از همین کوه ...