طایفه پیشه وران ( قسمت آخر )

راس ساعت 17 جناب نصاب باشی زنگ زد که دارم می آیم ... بانو رفته بود کلاس و من تنها بودم !! یک سر سوزن مانند توپ کوبیدمش به دیوار که ای بی انصاف ها مگر وقت مردم ارزش ندارد که اینقدر دروغ می گوئید !؟!؟

 

 

گفت : " کار ما یدی است و نمی شود پیش بینی کرد !! حالا تمام شده ام و دارم می آیم " با خودم فکر کردم که جهنم ضرر بیاید و کارش را تمام بکند و برود ، سهم امواتش را هم داده ام و برای زمان دیگری نماند !!

 

یک ربع و دو ربع و سه ربع دیگر گذشت و خبری نشد ... این بار من عصبی شده و چراغ ها را خاموش کردم و در را بسته و راه افتادم ؛ شام مهمان بودم و باید به خانه برمی گشتم !! می خواستم بیاید و از جلوی در زنگ بزند و برگردانم برود دنبال کارش ولی در آنصورت من با او چه فرقی می داشتم !؟ شماره اش را گرفتم و بلافاصله گفت : " حالا می رسم ! " گفتم : " از من می شنوی ، آنقدر کال هستی که حالا حالاها نمی رسی !! بهتر است بروی کارهای دیگرت را تمام بکنی و یک وقت دیگر بیایی مطمئن باش که در این شهر خیلی ها از تو مهم تر و شریف تر هستند و تازمانی که به وقت دیگران ارزش قائل نشوی آدم ارزشمندی نخواهی شد !! " و گوشی را قطع کردم !!

 

بعد انگار که تخلیه شده باشم توی اتوبوس نشستم و راهی خانه شدم ، کنار دستم یک نوجوان نشسته بود و داشت گیم بازی می کرد !! منهم گوشی را درآورده و مشغول گیم بازی کرد شدم ؛ در این دوره زمانه باید آپدیت و آنلاین بود !! وقتی همه دارند توی کشور گیم بازی می کنند ، مگر من عقب مانده هستم که گیم بازی نکنم !!

 

رفتم خانه و سر راهم سری به سلمانی زدم و دیدم سرش شلوغ است ؛ به موبایلش زنگ زدم و گفتم : " بعد از آخرین نفر یک وسیله ای بنمایندگی از من بگذارد تا کمی بعد بروم برای اصلاحات !! از قدیم گفته اند : " با اصلاح اصلاح گفتن ، مو کوتاه نمی شود !! " باید رفت زیر تیغ سلمانی !!!

 

بعد از اینهمه داستان سرایی برای روز پنجشنبه ، باید نشان بدهم که روز را سرآخر باید جمع زد و معدل گرفت و بااین عکسی که می گذارم می شود تمام دلخوری های روزانه را از یاد برد !!