گمشده ...

ما مثلی داریم که می گوید :‌ «‌ ایتیه پیس اولار !!‌ » (‌ معادلش می شود چیزی در این ردیف که گمشده حس خیلی بدی به آدم می دهد !‌ )‌ ... وقتی ما چیزی گم می کنیم ،‌ حواسمان به هر طرفی پرت می شود و برای همین فرصت خوبی برای افکار منفی بوجود می آید تا به راحتی در مغزمان جولان کرده و شک و بدبینی و سوءظن را در ما تقویت بکند...

 

 

یکی از دلایلی که باعث می شود تا در زمان گم کردن چیزی بیشتر ناراحت بشویم ، دلبستگی ما به آن چیز است !! گم کردن پول یا شال و کلاه و کلید و ... می تواند برای ما دردسر ساز بوده و بار مالی داشته باشد ولی حس بدی به ما نمی دهد ولی برخی چیزها که بار وابستگی و دلبستگی ما را با خود یدک می کشند می توانند تا مدتها ما را ناراحت و مغموم نگهدارند ...

حالا کسانی هم هستند که بدلایلی خودشان را گم می کنند و بهتر است هر از گاهی کلاه خود را قاضی کرده و خودشان را ریسیت بکنند ، برخی نشانه ها هرچند ساده و ابتدایی ولی برای ریسیت شدن و از نو شروع کردن خوب هستند ؛‌ بقول شاعر :‌ کعبه یک سنگ نشانیست که ره گم نشود ...

 

===

 

یک موضوعی در هفته ی گذشته با من جریان دارد که دوست داشتم در موردش یادداشتی بنویسم ،‌جالب اینجاست که هربار کنار کامپیوتر هستم یادم می رود و وقتی در شرایط مساعدی برای یادداشت برداشتن و نوشتن نیستم سراغم می آید !! قبلاها برای یافتن این قبیل مسایل کمتر به مشکل برمی خوردم ، کافی بود کمی در مورد آنچه گذشتِ روزی که بودم ، فکر می کردم و بلافاصله یادم می افتاد که چه چیزی را جستجو می کردم !!!