مشغولیت ذهنی

من بر اساس برخی شواهد می توانم شرایط روحی آن لحظه ام را حدس بزنم !! مثلا وقتی چیزی می نویسم و نوع نوشتارم خوشآیند و یا بدخط می شود ... یا به چیزی که فکر می کنم ، نقش جنگی گرفته باشم و یا اینکه مشغول ورزش بوده باشم

 

مثلا امروز کلا روی فاز تنیس بودم !! بعله ... تنیس و نه تنیس روی میز !! تنیس روی میز بازی کردن های من مربوط به زمانی هست که در خانه تنها بوده باشم !! حداکثر زمانی که این حالت پیش می آید شاید به دو دقیقه نکشد ولی در یک فضای کاملا تخیلی این اقدام صورت می گیرد !! ولی تنیس و والیبال را تقریبا در هر محیطی انجام می دهم ، کافیست ذهنم را از جریان روزمره کج بکنم و بیافتم روی فاز بازی ذهنی !!

 

وقتی توی ذهنم والیبال بازی می کنم ، یعنی اوضاعم خوب است ، کم عصبی می شوم و برخوردم با اطرافیان توام با شوخی و خنده است ...

 

ولی تنیس بازی کردن من فرق دارد ، یعنی روی مسئله ای بصورت ناجوری تمرکز دارم ، ممکن است جوابی که طرف در نظر دارد را از من نشنود !! ممکن است توضیحاتی که به من داده می شود را نشنوم !!

 

اینکه بازیهای ذهنی از چه منشا روحی تغذیه می شوند را نمی دانم ، البته با توجه به پر مشغله بودن ذهن من شاید بهتر باشد که بدانم !! ولی مطمئن هستم که دیگران هم در برخی از زمان ها نسبت به خواسته ها و داشته ها و ... یک چنین نقش هایی را در ذهن خود بازی بکنند !! در زمان کودکی تخیل چنین نقش ها و بروز دادن آنها نه تنها بد نبود بلکه خیلی هم شیرین بود !! ولی در بزرگسالی بندرت کسی نقشهای مورد علاقه اش را بروز می دهد ولی یقین دارم که در ذهن خود با آنها مشغول می شود ؛ نقش های مدیریتی ، ورزشکاری ، جنگی و ...

 

حس خوبی هست ، شما اگر حرفه ای نباشید محال است توپ را بتوانید جایی بیاندازید که می خواهید ، ولی در بازی های ذهنی توپ دقیقا جایی می افتد که شما می خواهید !!

 

بنظر من بازی ذهنی شباهت نزدیک با خیالپردازی دارد ، هرچند دوست دارم بدلایلی آنها را دو مقوله ی از هم جدا بدانم !! شما در تخیل چیزی می سازید که خیلی کم از چند و چون آن آشنایی دارید و مابقی را می سپارید به ذهن تا ادامه بدهد ... ولی در بازی ذهنی ، بدون حضور عضلات و مسایل فیزیکی ، معادله ای بر اساس دانسته هایتان می سازید و آن را بدون کاستیهای عملی اجرا می کنید ، به عبارتی در تخیل با نداشته ها مشغول می شویم و در بازی های ذهنی با داشته ها!!